Rolin e ndërmjetësuesit e luajnë letrat, për të cilat thuhet se manovrohen nga ana e djallit. Komunikimi përmes letrave Komunikimi përmes letrave është shumë i ngjashëm me seancat me ndërmjetësues, vetëm se kjo metodë është shumë më e thjeshtë dhe kërkon vetëm dy persona. Seancat me ndërmjetësues Seancat, në të cilat një grup i vogël njerëzish mblidhet në një dhomë të errët, përreth një tavoline, janë praktikuar të paktën që prej shekullit të tetëmbëdhjetë. Të shohim disa nga metodat, për të cilat shumë njerëz thonë që janë kanale, përmes së cilave mund të komunikojnë të vdekurit. Megjithatë, origjina e sinjaleve të pranuara është shumë e dyshimtë dhe ne nuk mund të themi me saktësinë e plotë që kemi komunikuar me të vdekurit. Kohët e fundit janë zhvilluar një sërë metodash, në përpjekje për të komunikuar me të vdekurit, dhe ne kemi pranuar shumë sinjale. Nëse ne mund të komunikojmë me të vdekurit, atëherë automatikisht ne do të vërtetojmë edhe një gjë shumë të rëndësishme: Ekzistencën e botës së përtejme. Pothuajse të gjithë njerëzit që i kanë humbur më të dashurit e kanë ndier të nevojshme që të komunikojnë të paktën edhe një herë me ta, për ta ditur se a janë mirë, kudo që janë, dhe a janë çliruar më në fund nga problemet e jetës në tokë. Njerëzit gjithmonë kanë dashur të komunikojnë me të vdekurit, sepse u mungojnë momentet e mira kur ata njerëz kanë qenë gjallë. I hated him sometimes for it, but I knew it was for my own good. He would tell me how they have too many fats or it was too late to be eating that. I craved all the foods that he never wanted me to eat. I always hated his diets, because he never believed in a cheat day. He would say that there is nothing wrong with me, but it wouldn’t hurt to eat healthily. He always pushed me to eat better and join one of his crazy diets with him. Fitness was something he took seriously and he liked to help others take it seriously too. It didn’t even matter what he was teaching or what age group, he loved to do it. It was one thing I could tell that he loved. Most likely right before my accident so over a year. It had been a while since I saw him teach a class. I sat back in the back, trying my best to blend in. He wore a shirt with the sleeves cut out of them and some blue basketball shorts. He had his long black hair pulled back into a low bun. It had been in vain though, as soon as I walked into the class that Seth was teaching and saw him there, I felt like crying all over again. Once I walked up to the building, I did my best to clean myself up, wiping my eyes before heading in. I couldn’t stop crying the whole way there. The walk to Seth’s gym felt longer than usual.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |